باب توبه

مردی از اهل حبشه نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت :  یا رسول الله ، گناهان من بسیار است . آیا در توبه به روی من نیز باز است ؟

پیامبر(ص) فرمود: آری ، راه توبه بر همگان هموار است . تو نیز از آن محروم نیستی.

مرد حبشی از نزد پیامبر(ص) رفت .مدتی نگذشت كه بازگشت و گفت :

یا رسول الله ، آن هنگام كه معصیت می كردم ، خداوند مرا می دید ؟

پیامبر (ص) فرمود: آری ، می دید .

مرد حبشی ، آهی سرد از سینه بیرون داد و گفت: توبه ، جرم گناه را می پوشاند . چه كنم با شرم آن ؟

در دم نعره ای زد و جان بداد .

پند این داستان

روزگار را به گونه ای سر كنیم كه هیچگاه شرمگین خلایق و خالق نشویم .

با شنیدن این داستان ، به یاد دوران دبستان افتادم . زمانی كه سال اول مدرسه ، درس ها و سرمشقهایم را با مداد می نوشتم . اما یك لحظه در فكر فرو رفتم و با خود گفتم : چرا مداد را در كلاس سوم از ما می گیرند و خودكار را به دستمان میدهند ؟

 بعد از مدتی فکركردن یك جواب كوتاه اما ساده و روشن به ذهنم رسید !

چون دیگر فرصتی برای پاك كردن نداریم یا به عبارت دیگر ،فرصتی برای اشتباه كردن نداریم و اگر اشتباه كنیم تنها راه از بین بردن اشتباه ، خط زدن آن است و باقی ماندن اثر اشتباه بر روی كاغذ چقدر عیان و مشخص خواهد بود .

مصداق سخن مرد حبشی كه در لحظه آخر گفت: توبه جرم گناه را می پوشاند .

چه كنم با شرم آن ؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: